Πόσα πλαστικά σκουπίδια ρυπαίνουν τους ωκεανούς της Γης;

Κάθε χρόνο τους ωκεανούς του κόσμου ρυπαίνουν οκτώ εκατομμύρια τόνοι πλαστικών αποβλήτων: μπουκάλια, σακούλες, παιχνίδια και μικροπλαστικά.

Η ποσότητα αυτή καλύπτει μια τεράστια έκταση, 34 φορές όσο το Μανχάταν, ενώ έως το 2025 μπορεί να φθάσει τα 17,5 εκατ. ετησίως, αν δεν ληφθούν μέτρα, προειδοποιούν οι επιστήμονες. Για το 2015, η εκτίμηση είναι ότι 9,1 εκατ. τόνοι πλαστικών θα βρουν το δρόμο τους προς τις θάλασσες.

Την έρευνα διενήργησαν επιστήμονες του αμερικανικού Πανεπιστημίου της Τζώρτζια με επικεφαλής την επίκουρο καθηγήτρια μηχανικής του περιβάλλοντος Τζένα Τζέμπεκ. Οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα για την παραγωγή και τη διαχείριση απορριμμάτων από 192 χώρες. Στη συνέχεια οι ερευνητές εκτίμησαν πόσα από αυτά τα απορρίμματα είναι πλαστικά και πόσα βρίσκονται σε απόσταση 30 μιλίων από τις ακτές.

Οι προβλέψεις για τη ρύπανση από πλαστικά είναι ιδιαιτέρως δυσοίωνες καθώς μέχρι το 2025 αναμένεται να έχουν απορριφθεί στις θάλασσες 155 τόνοι πλαστικών.

Οπως είπε η Τζένα Τζέμπεκ, «η ποσότητα πλαστικών που καταλήγει στους ωκεανούς, ισοδυναμεί με πέντε σακούλες σούπερ-μάρκετ γεμάτες πλαστικά για κάθε 30 εκατοστά ακτογραμμής στον κόσμο».

Οι οκτώ εκατομμύρια τόνοι πλαστικών ετησίως αποτελούν μια μέση εκτίμηση, ενώ εκτιμούν ως ελάχιστη ποσότητα τα 4,8 εκατ. και ως μέγιστη τα 12,7 εκατ. (δέκα έως 30 φορές περισσότερα πλαστικά απόβλητα από αυτά που επιπλέουν και έχουν υπολογιστεί σε 245.000 τόνους το πολύ).

Πρόκειται για το 1,5% έως 4,5% της παγκόσμιας παραγωγής πλαστικών και για ένα ποσοστό της τάξης του 15% έως 40% των συνολικών πλαστικών αποβλήτωνπου δημιουργούνται από τους ανθρώπους κάθε χρόνο.

Είκοσι χώρες ευθύνονται για το 83% των πλαστικών αποβλήτων που καταλήγουν στις θάλασσες.

Η Κίνα ευθύνεται για το ένα τέταρτο του συνόλου των πλαστικών που μολύνουν τους ωκεανούς 3,5 εκατομμύρια απορριφθέντες τόνους ανά έτος. Την Κίνα ακολουθούν η Ινδονησία, οι Φιλιππίνες, το Βιετνάμ και η Σρι Λάνκα, εν μέρει λόγω της εκτεταμένης ακτογραμμής τους.

Απεναντίας οι Ηνωμένες Πολιτείες παρά το μεγάλο όγκο πλαστικών σκουπιδιών που παράγουν, χάρη στην ανακύκλωση και τη βιώσιμη διαχείριση των απορριμμάτων με77.000 τόνους ανά έτος, ευθύνονται για ποσοστό μικρότερο του 1% επί του συνόλου.

Η ρύπανση των ωκεανών με πλαστικά (τα οποία εμφανίστηκαν στην αγορά στη δεκαετία του 1930) αναδείχθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 και τείνει να εξελιχθεί σε μείζον πρόβλημα για το περιβάλλον, αλλά και τη δημόσια υγεία.

Τα πλαστικά είτε επικάθονται στο βυθό είτε διασπώνται σε μικροσκοπικά κομμάτια τα οποία εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα μέσω των ψαριών με ανεξέλεγκτες και άγνωστες συνέπειες.

Η μελέτη δημοσιεύεται στο  «Science».

Πηγή: econews.gr

Τα γλυκά μου σκουπίδια :)

Κάτι πολύ ενδιαφέρον και που δεν είχα φανταστεί όταν μπήκα στη διαδικασία μείωσης του πλαστικού αλλά και των απορριμμάτων γενικότερα ως φυσικό επακόλουθο αυτής της διαδικασίας, είναι ότι άλλαξε η σχέση μου με τα σκουπίδια μου, δηλαδή τα απορρίμματα που εγώ δημιουργώ. Δεν τα βλέπω πλέον ως κάτι ξένο από μένα και βρώμικο που απλώς προσπαθώ να το πετάξω όσο πιο μακριά μπορώ αφού το ρίξω στον κάδο, αλλά σαν κομμάτι της ζωής μου (χαχα, κι όμως μιλάω για τα σκουπίδια μου) που δημιουργείται από μένα και είναι καθαρό γιατί αποτελείται κυρίως από τα τρόφιμα που τρώω (κατά βάση οι φλούδες και τα υπολείμματα από φρούτα και λαχανικά επειδή είμαι χορτοφάγος), καθώς και τα χαρτιά που χρησιμοποιώ για να σκουπίσω ή να καθαρίσω κάτι που δε γίνεται να το κάνω με άλλον τρόπο (αν και έχω ελαχιστοποιήσει ακόμα και τη χρήση του χαρτιού κουζίνας).

Όλα τα υπόλοιπα είναι συσκευασίες που πλένω πάντα με σφουγγάρι και απορρυπαντικό σαν να είναι μέρος της συλλογής των πιάτων μου και τα ρίχνω για ανακύκλωση στην μπλε επαναχρησιμοποιούμενη σακούλα για την ανακύκλωση που είναι επίσης καθαρή, αφού τα σκουπίδια που ρίχνω μέσα είναι πλυμένα και καθαρά. Και το κάνω για όλες τις συσκευασίες, ακόμα πχ και για το πλαστικό σακουλάκι που αγοράζω τις αγαπημένες μου ελιές (αν και σκέφτομαι ότι πρέπει κάποια στιγμή να το καταργήσω και αυτό). Και γνωρίζω πλέον ότι τα σκουπίδια που δημιουργώ και πετάω δεν εξαφανίζονται ως δια μαγείας επειδή δεν υπάρχουν στο σπίτι μου, απλώς φεύγουν από μένα και πάνε κάπου αλλού όπου θα συνεχίσουν να έχουν επίδραση στο περιβάλλον και γι’ αυτό πρέπει να είναι καθαρά, άρα προσέχω τι ρίχνω στον κάδο που θα πάει στη χωματερή.

Επίσης επειδή έχω αρχίσει να βλέπω τα σκουπίδια μου ως κάτι καθαρό και κομμάτι του τρόπου ζωής μου, δε νιώθω πλέον την ανάγκη να τα κλείσω ερμητικά σε μία πλαστική σακούλα για να προστατευθώ από τη υποτιθέμενη ‘βρωμιά’ τους, και αυτό με βοήθησε να απαλλαγώ από την πλαστική σακούλα γενικά. Ήταν μια διαδικασία αμφίδρομη και αλληλένδετη: η μείωση της χρήσης πλαστικής σακούλας με έκανε να δω τα σκουπίδια μου με άλλο τρόπο, ενώ το ίδιο αυτό το γεγονός με κάνει να νιώθω ότι δε μου χρειάζεται η πλαστική σακούλα για τη διαχείριση των καθαρών απορριμμάτων μου. Πλέον χρησιμοποιώ βιοδιασπώμενες σακούλες από άμυλο καλαμποκιού που είναι αρκετά λεπτές, αλλά έχει σταματήσει να με προβληματίζει αν όταν πάω να πετάξω τη σακούλα την πιάσω και δω ότι είναι υγρή στον πάτο και στα τοιχώματά της. Απλώς την παίρνω από τον κάδο μου και τη ρίχνω στον κάδο του δρόμου. Και θέλω κάποια στιγμή να δοκιμάσω και τη λύση με τις εφημερίδες για να τυλίξω τον κάδο μου γιατί δε με ανησυχεί πλέον η πιθανότητα να λιώσει το χαρτί και να υπάρχει διαρροή από τα σκουπίδια μου. Δεν με τρομάζει η πιθανότητα τα σκουπίδια μου να έρθουν σε επαφή με μένα ή με το σπίτι μου γιατί είναι δικά μου και είναι καθαρά 🙂 Και ο κάδος μου που πηγαίνει στη χωματερή δεν έχει πλέον μέσα καθόλου πλαστικά απορρίμματα, ενώ έχω εξαλείψει εντελώς τη χρήση της πλαστικής σακούλας από τη ζωή μου.

Η συμβουλή λοιπόν που έχω να μοιραστώ σήμερα είναι: αγαπήστε τα σκουπίδια σας για καλύτερους τρόπους διαχείρισής τους και για να τα κάνετε περισσότερο καθαρά για το σπίτι σας και το περιβάλλον. Άλλωστε είναι δικά σας και αντικατοπτρίζουν τον τρόπο ζωής σας! 🙂