Sun but no plastic

Φανταστήκατε ποτέ ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν γυαλιά ηλίου που δεν είναι φτιαγμένα από πλαστικό; Και όμως φέτος έχουν κάνει την εμφάνισή τους σε βιτρίνες καταστημάτων με οπτικά είδη, γυαλιά ηλίου φτιαγμένα από … ξύλο.

Εγώ τα ανακάλυψα τυχαία περπατώντας με μια φίλη όταν μου φώναξε ενθουσιασμένη: Έλα να δεις αυτά τα γυαλιά, δεν είναι από πλαστικό! Φυσικά τα φωτογράφησα και μπήκαμε μέσα να τα δοκιμάσουμε. Ανακαλύψαμε ότι υπήρχε αρκετά μεγάλη ποικιλία σχεδίων (πεταλούδα, στρόγγυλα, τετραγωνισμένα κτλ) και αποχρώσεων, καθώς επίσης και γυαλιά μυωπίας. Το κατάστημα όπου τα βρήκαμε είναι ένα μαγαζί με οπτικά στην Π.Π. Γερμανού 2 (με Τσιμισκή). Ο τύπος που έχει το κατάστημα μας είπε ότι τα σχεδιάζει ο ίδιος και κατασκευάζονται στη Θεσσαλονίκη. Τα γυαλιά είναι άνετα, όμορφα και πολύ ελαφριά ενώ η τιμή τους είναι 130 ευρώ. Μπορείτε να θαυμάσετε τη συλλογή WooP Wooden Eyewear στην ιστοσελίδα τους.

Εκτός από τα γυαλιά WooP που θα τα βρείτε στο συγκεκριμένο κατάστημα οπτικών έχω δει γυαλιά από ξύλο και σε άλλα καταστήματα, όμως προσοχή: έτυχε να δω ένα ζευγάρι που έμοιαζαν με γυαλιά από ξύλο σε ένα κατάστημα με διάφορα αξεσουάρ (όχι οπτικών ειδών) και όταν μπήκα μέσα να ρωτήσω μου είπαν ότι κοστίζουν 5 ευρώ και είναι από πλαστικό βαμμένο έτσι ώστε να μοιάζει με ξύλο.

Ψάχνοντας στο ίντερνετ περισσότερες πληροφορίες για το θέμα ανακάλυψα ότι τα γυαλιά από ξύλο δεν εμφανίστηκαν στην ελληνική αγορά φέτος, αλλά από το 2013 όταν ένα ζευγάρι από τη Σύρο είχε την ιδέα για τα χειροποίητα ξύλινα γυαλιά Zylo που κατασκευάζονται από Συριανούς τεχνίτες και εξάγονται στο εξωτερικό. Διαβάστε για την έμπνευση και ιστορία τους εδώ.

DSCN9514 DSCN9517

Jewel-rymade

Κοσμήματα και αξεσουάρ από φυσικές πρώτες ύλες που δεν καταστρέφουν το περιβάλλον αλλά ίσα ίσα το βοηθούν να απαλλαγεί από τα σκουπίδια; Ναι υπάρχουν κοσμήματα που αντί να είναι φτιαγμένα από πλαστικό ή χρυσό (επανα)δημιουργούνται από υλικά (επανά)χρησης, καθώς και άλλα φυσικά υλικά.

Αν σκεφτούμε out of the box υπάρχουν υπέροχες ιδέες για κοσμήματα από ξύλο, πλαστικά σκουπίδια όπως καλαμάκια, φυσικά υλικά όπως βότσαλα και κοχύλια που μαζεύουμε στα ταξίδια μας, ακόμα και κουκούτσια ή φλούδες φρούτων και λαχανικών. Μια μικρή διαδικτυακή αναζήτηση θα σας αποκαλύψει πολλά από αυτά, καθώς και ιδέες για να τα φτιάξετε μόνες/οι σας.

Και όπως ανέφερα στο χθεσινό μου ποστ για τις τσάντες από πλεγμένα χαρτόνια χυμών, με τον ίδιο τρόπο μπορούν να δημιουργηθούν κοσμήματα όπως βραχιόλια που θα βρείτε επίσης στο Eco ‘n Design, Τσιμισκή 122 στη Θεσσαλονίκη, Στο διαδικτυακό τους κατάστημα έχουν ακόμα μεγαλύτερη ποικιλία με κοσμήματα από ανακυκλώσιμα περιοδικά, σαμπρέλες αυτοκινήτου και αλυσίδες ποδηλάτου!

Μια ακόμα επιλογή είναι και τα δαχτυλίδια από ξύλο κόντρα πλακέ στο κατάστημα Gecko, Αλεξάνδρου Σβώλου 13, που βγαίνουν σε ιδιαίτερα, γεωμετρικά σχέδια με τη βοήθεια 3D εκτυπωτή.

κολιέ περιοδικά σκουλαρίκια σαμπρέλες κολιέ σαμπρέλες κολιέ αλυσίδα ποδηλάτου

PlasticLess Τσάντες

Στο χθεσινό ποστ περιέγραψα τα προβλήματα από τη δερματίνη (και το δέρμα)  αναδεικνύοντας στην πράξη πόσο σημαντικό είναι να τα αποφεύγουμε και τα δυο. Πόσο εύκολο είναι όμως να βρούμε εναλλακτικές επιλογές για τις τσάντες και άλλα αξεσουάρ (π.χ. κοσμήματα, γυαλιά ηλίου) ώστε να αποφύγουμε το πλαστικό και ειδικά τη δερματίνη που αποσυντίθεται και είναι πολύ επιβαρυντική; Σήμερα θα μιλήσω για τις τσάντες και τις υπόλοιπες ημέρες θα παρουσιάσω προτάσεις για διαφορετικά αξεσουάρ. Τα ποστ μου είναι unisex και οι προτάσεις αφορούν άντρες, γυναίκες και ό,τι άλλο αυτοπροσδιορίζεται ο καθένας!

Εκτός από το κλασικό βαμβάκι (πάνινες τσάντες) και άλλες φυτικές πηγές που ανέφερα στο χθεσινό ποστ όπως η κάνναβη, υπάρχει και η λύση της επανάχρησης, δηλαδή η δημιουργία αντικειμένων από σκουπίδια και υλικά ανακύκλωσης! Τέτοια καινοτόμα projects πραγματοποιούνται  από ομάδες και μικρές επιχειρήσεις σε χώρες που δεν θα το περίμενε κανείς όπως στην Αφρική, τα νησιά του Ειρηνικού ωκεανού και την Ελλάδα. Τα παραδείγματα αυτά είναι πολύ σημαντικά γιατί ενισχύουν την τοπική οικονομία, ενδυναμώνουν τις ντόπιες κοινότητες, ενθαρρύνουν την άνθηση των συνεταιρισμών, δίνουν ευκαιρίες απασχόλησης και ανεξαρτησία στις γυναίκες και στρέφουν την οικονομία προς την βιωσιμότητα.

Πάρτε για παράδειγμα το Yap, ένα μικρό νησιωτικό κράτος της Μικρονησίας (ομοσπονδιακό κράτος στον Ειρηνικό ωκεανό). Εκεί έχουν δημιουργηθεί (γυναικείοι και άλλοι) συνεταιρισμοί που κατασκευάζουν τσάντες από τοπικά νήματα που καλλιεργούνται στην περιοχή, καθώς και σκουπίδια (πχ χάρτινα μπουκάλια από χυμούς και χάρτινα περιτυλίγματα από καφέ). Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο με τίτλο: »A small island takes a big stand in plastic»

Μια άλλη εξαιρετική ιδέα είναι οι τσάντες της εταιρείας από τη Θεσσαλονίκη MyOneAndOnly (MOAO) που κατασκευάζονται στην ίδια την πόλη μας από διαφημιστικά banners και αφίσες που έχουν χρησιμοποιηθεί σε συνέδρια, εκδηλώσεις και συναυλίες, ενώ τα λουράκια τους είναι ζώνες αυτοκινήτου! Η κάθε τσάντα είναι μοναδική σε σχέδιο και χρώμα και η κάθε κατηγορία τσάντας εχει το όνομα ενός ελληνικού νησιού 🙂 Οι τσάντες εξάγονται σε άλλες χώρες με ετικέτα ‘Proudly made in Greece’ και οι τιμές κυμαίνονται από 10-20 ευρώ μέχρι 100 ευρώ για τις πολύ μεγάλες που είναι σαν σακ βουαγιάζ.

Τόσο τις τσάντες ΜΟΑΟ όσο και τις πανέμορφες τσάντες που πλέκουν γυναικείοι συνεταιρισμοί της Ασίας και της Αφρικής από χαρτόνια και υλικά συσκευασίας θα τις βρείτε στη Θεσσαλονίκη σε ένα μικρό μαγαζάκι στην Τσιμισκή 122, το Eco ‘n Design, που όταν μπαίνεις μέσα νιώθεις ότι μπήκες σε σπηλιά με θησαυρό ❤

bags from coffe wrappers wovenmakeupbag-confettishopping-econ-design-id22

Δερματίνη ή δέρμα; μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα

Γράφω αυτό το άρθρο με αφορμή μια παλιά μου τσάντα από δερματίνη που είχα καιρό να χρησιμοποιήσω και αποφάσισα να την ξεθάψω από το ντουλάπι με τις παλιές μου τσάντες. Η τσάντα αυτή ήταν κάποτε από τις αγαπημένες μου, αγαπούσα το μωβ της χρώμα, το μέγεθος (χωρούσε τα πάντα), το ιδιαίτερο λουράκι της, τις πρακτικές της τσέπες. Και ήταν Benetton οπότε είχα δώσει ένα αξιοσέβαστο ποσό για να την αποκτήσω (σε εποχές προ κρίσης).

Παρά το γεγονός ότι φάνταζε άτρωτη τότε λόγω και της εγγύησης που θεωρητικά εξασφαλίζει η γνωστή μάρκα, όταν την (ξανα) έπιασα στα χέρια μου παρατήρησα ότι έπεφταν από πάνω της μαύρα κομματάκια. Κοιτάζοντας καλύτερα είδα ότι ολόκληρο το πάνω μέρος της και το λουράκι της είχαν ξεφτίσει με πολύ άσχημο τρόπο και η δερματίνη μαδούσε συνέχεια. Όταν το συνειδητοποίησα προβληματίστηκα πολύ για το τι πρέπει να κάνω.. να συνεχίσω να τη χρησιμοποιώ παρ’ ότι ξεφτισμένη; να την πετάξω; που όμως; ανακυκλώνονται ή όχι οι τσάντες και γενικότερα τα προϊόντα από δερματίνη;

Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να τηλεφωνήσω στην εταιρεία ανακύκλωσης ΑΕ και να ρωτήσω αν μπορώ να τη δώσω για ανακύκλωση. Η απάντηση ήταν αρνητική. Κατά συνέπεια θα έπρεπε να βρω έναν άλλον τρόπο να την ξεφορτωθώ. Πώς όμως; Να τη ρίξω στη χωματερή με αποτέλεσμα τα χιλιάδες μικροσκοπικά κομματάκια τπλαστικού να καταλήξουν στο χώμα και το περιβάλλον; Ενώ αν συνέχιζα να τη χρησιμοποιώ; έτσι θα συνέχιζε να ξεφτίζει μολύνοντας πολύ περισσότερο.

Αποφάσισα να συμβουλευθώ τις διαδικτυακές μου φίλες στο twitter από άλλες χώρες που επίσης κάνουν προσπάθεια να απαλλαγούν από το πλαστικό και έχουν μια μεγάλη παρακαταθήκη γνώσεων στο θέμα αυτό. Συζητήσαμε για τα προβλήματα από την αποσύνθεση πλαστικού και τα μικροπλαστικά γενικά και μου είπαν ότι πρέπει οπωσδήποτε να σταματήσω να τη χρησιμοποιώ. Η μια από αυτές με συμβούλεψε να τη στείλω σε εργοστάσιο καύσης γιατί το θεωρούσε καλύτερη επιλογή από την ρίψη σε χωματερή. Μια άλλη ήταν κάθετα αρνητική ως προς αυτό, αναφέροντας τους κινδύνους των εργοστασίων καύσης και τις διοξίνες που εκλύουν. Το συμπέρασμα από τη συζήτησή μας ήταν οι δυσκολίες της διάθεσης απορριμμάτων από δερματίνη και συμφωνήσαμε ότι η λύση από την πλευρά μου θα ήταν να μην ξαναγοράσω προϊόντα από το υλικό αυτό, κάτι που ένιωσα κι εγώ πολύ έντονα μετά από τη συγκεκριμένη εμπειρία.

Με αφορμή τη συζήτηση που είχαμε βρήκα την ευκαιρία να επισημάνω στις συνακτιβίστριες κατά του πλαστικού, τους λόγους για τους οποίους θα απέφευγα επίσης να αγοράσω αληθινό δέρμα στη θέση της δερματίνης εφόσον η κτηνοτροφική βιομηχανία με τα υποπροϊόντα της όπως είναι το δέρμα είναι υπεύθυνη για τη σφαγή εκατομμυρίων ζώων, ενώ προκαλεί τεράστια σπατάλη φυσικών πόρων (ενέργεια, νερό, φυτικές καλλιέργειες) και εντείνει την κλιματική αλλαγή.

Καταλήξαμε ότι εκτός από κάποια προϊόντα από πλαστική πρώτη ύλη που όμως είναι μεγάλης διάρκειας (πχ σακίδια και ρούχα από πολυεστέρα) και είναι δύσκολο να τα αποφύγεις, οι μόνες πραγματικά βιώσιμες λύσεις για μπουφάν, παπούτσια και τσάντες είναι το βαμβάκι και άλλες φυτικές πηγές, όπως είναι τα παπούτσια από κάνναβη! Κλείνοντας τη συζήτηση αναρωτηθήκαμε σχετικά με το τελευταίο: » is that what they mean by high heels?» 🙂

DSCN9726 DSCN9733 DSCN9742

StrAwRT

StrAwRT ή αλλιώς τέχνη από πλαστικά καλαμάκια! Είχατε σκεφτεί ποτέ τι μπορείτε να κάνετε με τα πλαστικά σας καλαμάκια αφού τα χρησιμοποιήσετε, αντί να τα πετάξετε; Τα καλαμάκια είναι εύπλαστα, ευλύγιστα και χρωματιστά, γεγονός που σας δίνει πλήθος δυνατότητες για την κατασκευή αντικειμένων, διακοσμητικών, αξεσουάρ, ακόμα και φορεμάτων ή έργων τέχνης.

Δείτε στο παρακάτω λινκ ιδέες και φωτος για διακοσμητικά αντικείμενα και φωτιστικά από καλαμάκια:

15 Ideas of How to Recycle Plastic Straws Artistically

και σε αυτό μερικά πολύ ενδιαφέροντα γλυπτά μεγάλων διαστάσεων που αναπαριστούν σημεία του ανθρώπινου σώματος και είναι φτιαγμένα από χιλιάδες καλαμάκια, του Κορεάτη καλλιτέχνη Sang Sik Hong:

Sculptures Made of Straws by Sang Sik Hong

Ο ίδιος ο καλλιτέχνης εξηγεί ότι η ιδέα των εικόνων σε σχέση με το υλικό που χρησιμοποιεί σχετίζεται με την αντιπαράθεση δύναμης και αδυναμίας, και συγκεκριμένα τη δύναμη της επιθυμίας σε αντίθεση με ένα ευάλωτο και εφήμερο υλικό όπως είναι το καλαμάκι:

«The artist explains that the idea for the imagery in relation to the materials used comes from the juxtaposition of power and weakness, specifically, the power of desire versus the weakness of such an ephemeral material.»

straw-sculptures-4  strawrt chair made from 10000 drinking straws  straw_dress_01_by_deshita_maestro-d2evfsj   strawrt lamp made from straws  straw-sculptures-2

My trash is more than trash – photo album

Ζούμε στην εποχή του αναλώσιμου. Από τα προϊόντα που καταναλώνουμε και τα σκουπίδια που παράγουμε, μέχρι τις σχέσεις που αναπτύσσουμε και τις δουλειές που βρίσκουμε, η ζωή μας χαρακτηρίζεται από την ταχύτητα, την ευκολία, την ημερομηνία λήξης και την αστραπιαία ζωή χρήσης. Και αυτό αντανακλάται με ακρίβεια στα σκουπίδια που αφήνουμε στους κάδους μας.

Η συντριπτική πλειοψηφία των σκουπιδιών μας είναι αντικείμενα που έχουμε χρησιμοποιήσει για μερικά λεπτά έως μερικές ώρες στην καλύτερη περίπτωση: περιτυλίγματα, πλαστικά μπουκάλια, ποτηράκια του καφέ, καλαμάκια, πλαστικές σακούλες.. ενώ αν το καλοσκεφτούμε, όλα μα όλα είναι σκουπίδια που θα μπορούσαν με σχετική ευκολία (εντάξει, όχι όση να πάρεις το έτοιμο κυπελλάκι από την καφετέρια και μετά να το πετάξεις) να αντικατασταθούν από αντικείμενα που θα φροντίζαμε και θα επαναχρησιμοποιούσαμε, όπως θερμός, παγούρια, υφασμάτινα περιτυλίγματα, πάνινες τσάντες και σακίδια. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τα κουβαλάμε μαζί μας και να τα πλένουμε που και που όταν λερώνουν ώστε να είναι έτοιμα ξανά προς χρήση.

Και τότε τα σκουπίδια μας θα μειώνονταν δραματικά. Άσε που θα αναπτυσσόταν μεταξύ μας η αίσθηση της κοινότητας και της συλλογικότητας γιατί θα δανειζόμασταν ή θα ανταλλάσσαμε αντικείμενα από φίλους και γνωστούς αν χρειαζόμασταν κάτι για λίγες φορές και δεν το είχαμε στο σπίτι μας ή θα βοηθούσαμε ο ένας τον άλλον να επιδιορθώσει αντικείμενα που έχουν χαλάσει για να τα επαναχρησιμοποιήσουμε. Πχ κάποιος που ήξερε να ράβει θα μπορούσε να ράβει τις πάνινες τσάντες μας με αντάλλαγμα να του δανείσουμε το παγούρι μας για μια εκδρομή όπου θα το χρειαστεί.

Έτσι θα φροντίζαμε περισσότερο τα πράγματά μας και θα προσπαθούσαμε να τους δώσουμε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής ή να τους βρούμε δεύτερη και τρίτη ζωή χρήσης (επανάχρηση), αν κάτι χαλούσε. Μια κοινωνία και μια οικονομία πολύ διαφορετικές από ότι έχουμε συνηθίσει μέχρι στιγμής, και όμως βασισμένες σε προτάσεις που αποτελούν απλώς κοινή λογική 🙂

Υ.Γ: Το Photography challenge #1 : My trash is more than trash, είναι σε εξέλιξη και μπορείτε να συνεχίσετε να στέλνετε τις φωτογραφίες σας!

DSCN9559 DSCN9512 DSCN9509 DSCN9504 DSCN9503 DSCN9501 DSCN9496 DSCN9486 DSCN9481 DSCN9478 DSCN9474 DSCN9471

Anakyklosis explained #1

Πώς γίνεται η ανακύκλωση; Ποια υλικά και αντικείμενα ανακυκλώνονται; Τι να ρίχνουμε και πώς στους μπλε κάδους;

Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Γης στις 22 Απριλίου, μια κατηγορία άρθρων σχετική με την ανακύκλωση με απορίες δικές μου και δικές σας για να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας!

Παρακάτω λοιπόν ακολουθεί μια μικρή λίστα με πλαστικά αντικείμενα που είχα σημειώσει για να μάθω αν ανακυκλώνονται. Η εταιρεία ανακύκλωσης ΑΕ διαθέτει τηλ. επικοινωνίας το οποίο μπορείτε να καλέσετε κι εσείς για να λύσετε αντίστοιχες απορίες σας:

210 8010962/3

Ανακυκλώνονται τα παρακάτω πλαστικά υλικά;

(Πληροφορίες σύμφωνα με την Εταιρεία Ανακύκλωσης ΑΕ)

  • Πλαστικά Ποτήρια / Κυπελλάκια του καφέ: NAI για όλα εκτός από τα φελιζόλ.
  • Βετέξ: ΟΧΙ κανένα είδος βετέξ δεν ανακυκλώνεται. Γι’ αυτό προτιμάμε τα βιοδιασπώμενα που είναι φτιαγμένα από φυσικά υλικά (όχι πλαστικά) και μετά από πολλές χρήσεις τα πετάμε στα κανονικά σκουπίδια. Περισσότερες πληροφορίες σε ποστ του 365 2lessplastic αποκλειστικό για τα βετέξ.
  • Πλαστικά γάντια οικιακής χρήσης: ΟΧΙ  δεν αποτελούν συσκευασία.
  • Διασπώμενες σακούλες: ΝΑΙ αρκεί να μην έχει ξεκινήσει η διαδικασία αποσύνθεσης. Αν και η ανακύκλωση διασπώμενων σακουλών θεωρείται από κάποιους προβληματική, δείτε περισσότερες πληροφορίες εδώ.
  • Στυλό: ΝΑΙ αν έχει τελειώσει το μελάνι.
  • Μπαλόνια: ΝΑΙ αλλά να τοποθετηθούν στον κάδο όλα μαζί σε μία συσκευασία (λόγω μικρού μεγέθους)
  • Λαστιχάκια: OXI είναι υπερβολικά μικρά.
  • Τσάντες και μπουφάν από δερματίνη: OXI δεν αποτελούν συσκευασία.

Και για όσους φοράνε φακούς επαφής, όπως κι εγώ :

  • Το μπουκάλι από το υγρό φακών και η θήκη των φακών: ΝΑΙ είναι συσκευασίες.

Με λίγα λόγια ένας σχετικά απλός κανόνας για να αποφασίσουμε τι θα δώσουμε για ανακύκλωση είναι αν το αντικείμενο αποτελεί συσκευασία ή αν έχει χρησιμοποιηθεί αυτό καθ’ εαυτό. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι συσκευασίες ανακυκλώνονται (εκτός από το φελιζόλ) ενώ πλαστικά χρηστικά αντικείμενα όπως γάντια, βετέξ, σφουγγάρια, είναι φτιαγμένα από πλαστικά πολυμερή που είναι δύσκολο να διαχωρισθούν και να ανακυκλωθούν.

Recycle χειροδιαλογή πόσο χρόνο ζούνε τα σκουπίδια & ανακύκλωση

(Ό,τι απέμεινε από τη) διασπώμενη σακούλα μου

Αυτή είναι μια διασπώμενη σακούλα (κάποιοι την αποκαλούν ακόμα και βιο-διασπώμενη). Η σακούλα αυτή είναι μια κανονική πλαστική σακούλα στην οποία έχει προστεθεί ένα χημικό (διαλύτης) που την κάνει να διασπασθεί σε μικρότερα κομμάτια, να θρυμματισθεί με λίγα λόγια με την πάροδο του χρόνου. Καταστήματα όπως ο ΑΒ Βασιλόπουλος, το παντοπωλείο Ελληνικόν και πολλά άλλα την διαθέτουν και μάλιστα τη λανσάρουν ως πιο οικολογική επειδή όπως λένε ‘γίνεται ένα με το περιβάλλον’.

Αυτό είναι παραπλανητικό γιατί η σακούλα αυτή όπως και κάθε μικροσκοπικό κομματάκι πλαστικού ουδέποτε απορροφάται πλήρως από το περιβάλλον (ή τουλάχιστον χρειάζονται εκατοντάδες χρόνια για να γίνει αυτό) με αποτέλεσμα τα κομματάκια αυτό να εισχωρούν παντού και να μολύνουν τα οικοσυστήματα με απορρίμματα, αλλά και με χημικές ουσίες που εκλύουν και ελκύουν με την πάροδο του χρόνου. Το αποτέλεσμα είναι ζώα που πεθαίνουν δηλητηριασμένα, νερά μολυσμένα με χημικές ουσίες, φαγητό που είναι τοξικό για την υγεία.

Σύμφωνα με την εταιρεία ανακύκλωσης ΑΕ οι διασπώμενες σακούλες ανακυκλώνονται αρκεί αυτό να γίνει εγκαίρως, πριν δηλαδή ξεκινήσει η διαδικασία αποσύνθεσης. Παρ’ όλα αυτά, η ανακύκλωσή τους θεωρείται από κάποιους προβληματική εφόσον περιέχουν τον χημικό διαλύτη που εμποδίζει τη διαδικασία ανακύκλωσης (Υπάρχουν σχετικές έρευνες και άρθρα). Έτσι, παραμένει αμφιλεγόμενο τι ακριβώς συμβαίνει με την ανακύκλωση των διασπώμενων σακουλών, πώς και σε τι μπορούν να ανακυκλωθούν, καθώς και πόσες ακόμα ζωές χρήσης μπορεί να έχουν.

Άρα τελικά είναι σημαντικό να αποφεύγουμε τις διασπώμενες σακούλες εξίσου αν όχι περισσότερο από τις απλές σακούλες (που δεν διαλύονται) και αν κατά τύχη ή κατά λάθος πάρουμε διασπώμενη σακούλα από κάποιο μαγαζί, να την τοποθετήσουμε εγκαίρως στον κάδο ανακύκλωσης και να μην την πετάξουμε στα σκουπίδια. Ταυτόχρονα να ενημερώνουμε τα καταστήματα που την διαθέτουν (πολλά από αυτά με περιβαλλοντική συνείδηση) για τους κινδύνους που υπάρχουν και να προτείνουμε εναλλακτικές όπως χάρτινες σακούλες ή αληθινά βιοδιασπώμενες, δηλαδή 100% κομποστοποιήσιμες και φτιαγμένες από φυσικά υλικά όπως άμυλο καλαμποκιού. Διαβάστε περισσότερα για τις αληθινά βιοδιασπώμενες σακούλες σε σχετικό ποστ του 365 2less plastic εδώ.

DSCN9609

Ανάσταση από τις πλαστικές σακούλες

Χριστός Ανέστη και εγώ ανέστησα το σπίτι μου από τις πλαστικές σακούλες!

Περίπου 2 μήνες αφού σταμάτησα εντελώς τη χρήση πλαστικής σακούλας, αποφάσισα να απαλλαγώ και από όσες πλαστικές σακούλες είχαν συσσωρευθεί στο σπίτι μου κατά τη διάρκεια της πλαστικής περιόδου της ζωής μου.

Έβγαλα λοιπόν όλες τις πλαστικές και χάρτινες σακούλες που είχα στο ντουλαπάκι της κουζίνας μου, τις αράδιασα στο σαλόνι και διάλεξα αυτές που θέλω να κρατήσω για πιθανή επανάχρηση. Όλες τις υπόλοιπες τις έδωσα για ανακύκλωση.

Στον πάτο του βουνού από σακούλες, υπήρχε και μία διασπώμενη πλαστική σακούλα η οποία είχε θρυμματισθεί σε κομμάτια και είχε σκορπιστεί σε διάφορα σημεία του δωματίου. Αναγκάστηκα να τα μαζέψω με την ηλεκτρική σκούπα γιατί μερικά από αυτά ήταν τόσο μικρά που με το ζόρι διακρίνονταν.

Τα κομματάκια αυτά μπορούν να εισχωρήσουν παντού μέσα στο περιβάλλον και σε στομάχια ανυποψίαστων ζώων που τα τρώνε, όταν οι διασπώμενες σακούλες πεταχθούν και αποσυντεθούν.

Τις αναστάσιμες ημέρες του Πάσχα ευκαιρία να ‘αναστήσουμε’ τις ζωές μας και το περιβάλλον από τις πλαστικές σακούλες.

My trash is more than trash – photo challenge #1

Τα σκουπίδια μας είναι παραπάνω από σκουπίδια!

Αντανακλούν τον τρόπο ζωής μας, τι τρώμε, τι καταναλώνουμε, τι ανακυκλώνουμε, τι ξοδεύουμε, τι δημιουργούμε και τι αφήνουμε σε αυτόν τον πλανήτη.

Γι’ αυτό έχει μεγάλο ενδιαφέρον να τα γνωρίσουμε καλύτερα!

Ας τα φωτογραφίσουμε για να δούμε τι περιέχουν και να καταγράψουμε το ανθρώπινο αποτύπωμα πάνω στον πλανήτη.

Φωτογραφίστε τους κάδους και τα σκουπίδια σας και στείλτε τις φωτογραφίες σας ως μήνυμα ή επισύναψη στις σελίδες  fb ή twitter ή ως σχόλιο κάτω από αυτό το blog post, μαζί με μια περιγραφή (προαιρετικά) των βασικών ή πιο συνηθισμένων συστατικών που περιέχουν.

Fb: https://www.facebook.com/pages/365-2lessplastic/761973050518473

Twitter: https://twitter.com/3652lessplastic

Όλες οι φωτογραφίες που θα αποσταλούν θα μπουν σε άλμπουμ με θέμα τα σκουπίδια και το οικολογικό μας αποτύπωμα!

Το επόμενο διάστημα και μέχρι το τέλος των διακοπών του Πάσχα η διαδικτυακή σελίδα του https://365tolessplastic.wordpress.com/ δεν θα ενημερώνεται με νέα posts, αλλά μπορείτε να συνεχίσετε να ενημερώνεστε για το θέμα του πλαστικού από τις σελίδες fb & twitter όπου θα ανεβαίνουν παλαιότερα blog posts, άρθρα, φωτογραφίες κτλ.

Παρ’ όλα αυτά stay tuned γιατί μετά το Πάσχα θα έχουμε και Photography challenge #2 με θέμα έκπληξη!

Καλό Πάσχα, ας προσπαθήσουμε να το περάσουμε με λιγότερα πλαστικά απορρίμματα, cruelty-free και με σεβασμό σε ό,τι μας περιβάλλει γύρω μας!

Σας φιλώ μη πλαστικά 😉

Christinsa